Storyboard van herinneringen
In haar eerste korte animatiefilm brengt animator Weronika Marianna herinneringen aan haar oma’s huis tot leven. Het project is een eerbetoon aan haar familiegeschiedenis, maar ook een ode aan alle kleine gemeenschappen die in de vorige eeuwen niet vàn maar met de natuur leefden. We zijn getuige van de eerste experimentele stappen die de maker zet om de folklore uit haar jeugd te onderzoeken en in beelden te vatten.
Als kind bracht Weronika Marianna elke zomer door in het huis van haar oma in Polen. Het huis, zonder stromend warm water en omgeven door wilde aardbeien, werd twintig jaar geleden gesloopt. Sindsdien leeft het alleen nog voort in Weronika’s herinnering en verbeelding. Met het project Dom (Pools voor huis) wil zij de plek tot leven wekken en tegelijk een groter verhaal vertellen, over onze herinnering en het onvermijdelijke verlies ervan.
folklore
Ondanks het sterk autobiografische karakter heeft Weronika’s werk ook een universele zeggingskracht. Het project is een ode aan de folklore van kleine, agrarische gemeenschappen. De familiegeschiedenis van haar oma staat symbool voor alle gewoonten, tradities en verhalen van deze vorige generaties die in de vergetelheid raken als we er geen aandacht aan besteden.
muziek
Met handgetekende schetslijnen, karton en textiel schept Weronika een geheel eigen wereld, waarmee zij de kijker wil beroeren. In het bijzonder wil zij het gevoel oproepen dat je contact met het verleden ervaart. Ze zoekt en experimenteert net zo lang tot haar beelden precies de juiste sfeer treffen, passend bij het gevoel dat het huis van oma bij haar oproept. Met muziek wil Weronika dit gevoel verder versterken en de kijker lokken naar het lot van voorbije levens, de herinneringen en tradities die met hen verloren gaan. Hiervoor werkt zij samen met muzikant, zanger en onderzoeker van Poolse folklore Dominika Oczepa en geluidsontwerper Louis Puggaard-Müller.
experiment
In het werk van Weronika speelt experiment een belangrijke rol. Tijdens het maakproces omarmt zij fouten en kleine mislukkingen als een manier om tot iets nieuws te komen. De startsubsidie uit de Regeling Vormgeving helpt haar om, al experimenterend, de animatiefilm in de steigers te zetten. De startfase van het project resulteert in een vooronderzoek en een storyboard, wat de animator een gedegen basis geeft om op voort te bouwen.
vibrerende lijntjes
Het vervolgproject, de daadwerkelijke productie van de animatiefilm, is nog een enorme klus. Weronika werkt frame voor frame aan de film, wat betekent dat ze ongeveer 25 beelden voor één seconde nodig heeft. De sporen van dit handmatige proces zijn in het eindresultaat straks duidelijk te zien. De vibrerende lijntjes, dansende kleuren en oningevulde vlakken tonen volgens de animator de charme van haar vak.
Weronika ziet dat de magie van handgetekende animaties ook door een steeds groter publiek wordt ontdekt. Animatie- en filmfestivals, zoals Kaboom Animation Festival en Internationaal Film Festival Rotterdam, besteden volop aandacht aan het genre en ze merkt ook belangstelling vanuit een andere hoek: muzikanten geven opdracht voor experimentele, handgemaakte visuals en zorgen hiermee voor een nieuw publiek van liefhebbers. Weronika maakte eerder bijvoorbeeld deze videoclip voor de Britse multi-instrumentalist, producer, zanger en liedjesschrijver Cosmo Sheldrake.
