The Horn of Plenty van Maison the Faux met Han Li

Toen ontwerptalent Han Li zich bij ontwerpstudio Maison the Faux voegde om mee te werken aan de ruimtelijke vormgeving voor het project The Horn of Plenty, sprong ze op een rijdende trein. Deze ‘hyperzintuiglijke performance’, waar voedsel, performers en een bijzonder licht- en decorontwerp zich in elkaar vervlechten, was in feite al van start gegaan in mei 2021 met een korte residentie in theater de Nieuwe Oost in Arnhem. In november 2021 werd Han Li als talent aan het project gekoppeld via het programma Bouwen aan talent van het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie. Het was haar taak om mee te denken over de verdere ontwikkeling van de basis die tijdens die twee weken residentie was gelegd.

Het was niet de beste tijd voor een intensieve samenwerking: de coronamaatregelen waren strikt, onderlinge communicatie vond vooral online plaats. Bovendien was er nog het probleem van de taal: de ontwerptaal om precies te zijn. Li studeerde architectuur in Delft. Ontwerpstudio Maison the Faux van Tessa de Boer en Joris Suk ontstond kort na hun opleiding aan de ArtEZ-modeacademie in Arnhem.
Li: ‘In de architectuur is het normaal om lang te brainstormen, op papier alle mogelijkheden te onderzoeken voordat je daadwerkelijk aan de slag gaat.’
De Boer: ‘Wij beginnen zo’n beetje aan de andere kant. Heel materiaal gericht, heel... tactiel. Geweldige ideeën, dacht ik dan ook als ik de voorstellen van Han Li zag, maar het is papier, het leeft nog niet, wanneer ga je er leven in brengen?’
Li: ‘“Leven”? Dacht ik dan, wat bedoel je met “leven”? En dan kwam Tessa met een moodboard met stoffen en beelden die ik niet altijd kon voelen omdat we niet in dezelfde ruimte zaten.’

Foto: Renate Beense
Foto: Renate Beense
Foto: Renate Beense

de kern

Niemand gaf de moed op. Han Li werkte door aan het ruimtelijke concept terwijl ondertussen samen met fooddesigner Katja Gruijters en performer Arno Verbruggen aan de daadwerkelijke performance werd gesleuteld.
De Boer: ‘De performance kwam voort uit de behoefte méér te doen met voedsel en kunst. We wilden overvloed en vergankelijkheid onderzoeken. We vroegen ons af of het leven daadwerkelijk circulair is en zo ja, hoe dan? Nogal grote vragen, die we heel zintuigelijk hebben ingevuld, met bloed, met aarde, met naakte lijven.’
Li: ‘Het was interessant om toe te kijken hoe Maison the Faux met de anderen aan het werk was. Ik mocht vanaf het begin meedenken, en probeerde aan te haken. Ik bedacht bijvoorbeeld een lopende band waar het voedsel op voorbij kon glijden, want het publiek zit ‘aan’ het podium waar de performance op plaatsvindt, dus dat eten zou vlak voor hun neus voorbijkomen.’
De Boer: ‘Een lopende band vonden we cool, maar het riep wel meteen twee vragen op. De eerste was: waarom zou je het doen? De tweede was: waar vinden we zo’n lopende band? Dat is misschien ook een goed voorbeeld van hoe praktisch we werken. We starten conceptueel, we hebben zeker een doel met wat we doen, maar de stap tussen concept en uitwerking is vrij klein. We wilden bijvoorbeeld het circulaire van het leven onderzoeken. De basis van dat leven is de aarde. Die aarde wilden we vervolgens op de vloer maar ook op het podium hebben. Dan is de volgende vraag: Wat voor een aarde is dat dan? Is dat compost, zand, tuinpotgrond, eetbare aarde? Stel dat het eetbare aarde is, wat zou fooddesigner Katja er dan mee kunnen? En door!’
Li: ‘Ik heb ontdekt dat ik bij het zien van ideeën van anderen de neiging heb om eerst weg te dromen, soms een heel andere kant op. Dan ontwikkelde ik dus na afloop van een bespreking plannen die wel uit die bespreking voortkwamen, maar toch een heel eigen leven waren gaan leiden. Dat gebeurde verschillende keren in het proces en dat werkte niet goed. Steeds moest ik via mijn eigen omwegen weer op zoek naar de kern van de performance.’

Ik heb ontdekt dat ik bij het zien van ideeën van anderen de neiging heb om eerst weg te dromen, soms een heel andere kant op. (...) Steeds moest ik via mijn eigen omwegen weer op zoek naar de kern van de performance – Han Li
Foto: Renate Beense
Foto: Renate Beense
Foto: Renate Beense
Zie je wel, wij komen van de kern en zoomen uit, Han Li begint breed en zoekt dan naar de kern. Blijkt er toch altijd halverwege een punt te zijn waar je elkaar tegenkomt – Tessa de Boer

hooi

Er kwam geen lopende band. Wel ging Li onder andere aan de slag met de zitplekken voor het publiek. Bankjes van hooi met een plastic band eromheen en een plaat van MDF er bovenop. ‘Hoe het zit en voelt, daar heb ik me in verdiept.’
De Boer: ‘Zo zijn we toch verder gekomen. Terugkijkend denk ik dat we misschien wel wat te lang in die verkennende fase zijn blijven hangen, maar dat had ook met corona te maken. Als je twee verschillende achtergronden hebt, is het veel fijner om samen in één ruimte te zitten. De paar keer dat we dat deden werkte het meteen veel soepeler – maar ja, het kon vaak niet.’

In maart was er een proefperformance van The Horn of Plenty in Arnhem te zien. Met de bankjes van Han Li, met fooddesigner Katja Gruijters chef Eric Meursing, en vier performers: Arno Verbruggen, Jordan Achiano, Robin Nimanong en Żaneta Kęsik. Diamanda Dramm was de sound designer. De toeschouwers werden achteraf naar hun mening gevraagd en bleken geïntrigeerd door de intenties van de makers en door het bijzondere voedsel dat ze soms nauwelijks durfden aan te raken vanwege de vreemdheid ervan. De proef en het nagesprek leverden genoeg stof op om op voort te borduren, want in september staat de ‘echte’ performance gepland, in het Felix Meritis theater in Amsterdam. Of Li ook bij dat voortborduren betrokken zal zijn is nog niet onderling besproken.
Li: ‘Ik heb veel van dit proces geleerd. Ik begreep ook steeds beter wat de vraag was. Als ik de samenwerking moet samenvatten in drie woorden kies ik voor uhm … uitdagend, productief en ... even denken.’
De Boer: ... vies!’
Li: ‘Ja klopt, vies!’
De Boer: ‘Dat komt door die aarde, door die kleverige gelei op de performers. Ik vind het goed gevonden woorden, en sluit me er helemaal bij aan. Zie je wel, wij komen van de kern en zoomen uit, Han Li begint breed en zoekt dan naar de kern. Blijkt er toch altijd halverwege een punt te zijn waar je elkaar tegenkomt.’

Foto: Renate Beense
Foto: Renate Beense
Foto: Renate Beense

In september zal The Horn of Plenty te zien zijn in het Felix Meritis theater in Amsterdam, hou voor meer info de website van Maison the Faux in de gaten.

Tekst: Jowi Schmitz