Building Beyond – 12 kunstenaars en ontwerpers geselecteerd

Abbey IT-A is nieuwsgierig naar de spreekwoordelijke discursiviteit van hedendaagse kunst en hoe dit in de praktijk werkt. Abbey pendelt tussen artistieke en curatoriële praktijken om deze interesse te verkennen door middel van experimentele en multi-vocale interventies - met fotografie, video, tekst, conversatie en cureren als mogelijke vertrekpunten in een onafhankelijke kunstpraktijk. Als curator bij de Foundation for Contemporary Art-Ghana ondersteunt Abbey hedendaagse Ghanese kunstpraktijken en discoursen door middel van onderzoek, workshops, seminars, tentoonstellingen, interventies, residenties en labs. Abbey heeft een BFA in schilderen en beeldhouwen en is momenteel kandidaat voor een MFA in Curatorial Practice (KNUST, Kumasi). Ook is Abbey een 2024 Fellow van het Zeitz MOCAA & UWC Museum Fellowship Programme met een BA Honours in Geschiedenis (UWC, Kaapstad).

Abdul Rop is een kunstenaar, ontwerper en creatief directeur gevestigd in Kenia. Hij is bekend om zijn meeslepende sculpturen en prints die inspireren tot sociale verandering. Zijn werk is gevormd door zijn achtergrond in sociologie en religie en onderzoekt vaak thema's als sociale rechtvaardigheid en mensenrechten. Rop's nieuwste serie onderzoekt het snijvlak van geometrie en culturele symboliek, waarbij hij zich laat inspireren door achthoekige vormen, architectonische zuilen en levendige Kanga ontwerpen. Door geometrische motieven en verhalende teksten te integreren, nodigt zijn kunst uit om na te denken over utopieën en de vervulling van menselijke basisbehoeften, waardoor een krachtige dialoog ontstaat over gelijkheid en maatschappelijke harmonie.

Adam Yawe is storyteller, woonachtig en werkend in Nairobi, Kenia. Zijn werk omvat straatfotografie, 2D grafiek, 3D modelleren, 3D printen, productontwerp, gedrukte publicaties en het maken van tentoonstellingen. In zijn werk gaat hij op zoek naar referentieobjecten in de stad, erkent de rol die ze spelen in het heden, verbindt ze met het verleden en herontdekt ze voor de toekomst. Zijn interesses liggen in het vertellen van verhalen en het opbouwen van archieven, met als doel een vonk in het publiek te ontsteken die hun relatie met deze objecten en uiteindelijk de stad verandert.

Klein Muis, geboren als Aidan Jayson Peters (24), is een bekroonde ontwerper die zich richt op modeontwerp en productontwerp. Muis' artistieke reis wordt geleid door een toewijding aan ontwerpend onderzoek, geworteld in de overtuiging dat innovatie voortkomt uit een diep begrip van cultuur en conflict. Klein Muis streeft ernaar prioriteit te geven aan het oplossen van problemen door gevestigde normen opnieuw uit te vinden. Elk kledingstuk, elk product en elk idee draagt het gewicht van een doel, het aanpakken van uitdagingen op een duurzame manier en het achterlaten van een onuitwisbare stempel op het snijvlak van kunst en functionaliteit. Als vooruitdenkende kunstenaar kijkt Klein Muis naar de toekomst en begint hij aan een zoektocht om nieuwe grenzen van design te verkennen, zowel zelfstandig als in samenwerking. De kunstenaar stelt zich voor om een uitgestrekt universum te construeren dat als thuis dient voor al zijn ideeën, waardoor een samenhangend tapijt ontstaat dat de evolutie van zijn creatieve inspanningen weerspiegelt.

Douglas Opoku Antwi is ontwerper, curator en evenementenproducent uit Kumasi, Ghana. Hij leidt PRJCT Kumasi, een initiatief en creatieve gemeenschap die de lokale creatieve stemmen van Kumasi en de Ashanti-regio versterkt. Hij werkt samen met Ghanese en internationale klanten en zijn werk omvat art direction, branding, illustratie, print design, redactionele projecten, kledingontwerp en evenementcuratie. Douglas wil de creatieve cultuur van Ghana uitbreiden door te pleiten voor de ontwikkeling van openbare culturele ruimten in Kumasi, zodat creatieven in de hele stad er met minimale beperkingen toegang toe hebben. Geïnspireerd door een dynamisch collectief van creatieven streeft hij ernaar om innovatie en inclusiviteit in het creatieve landschap van Ghana te bevorderen.

Maame Adwoa Prempeh is een architect uit Ghana. Maame's praktijk richt zich op het centraal stellen van kansarme gemeenschappen en hun behoeften. Daarbij onderzoekt ze de architectuur vanuit drie brede invalshoeken: ontwerp, onderzoek en belangenbehartiging. Met een interdisciplinaire praktijk gebruikt Maame design om de noodzaak van partnerschappen tussen kunst en architectuur te benadrukken. Door middel van samenwerkingsprojecten met kunstenaars en kunstinstellingen heeft ze tentoonstellingen ontworpen en samengesteld op het Afrikaanse continent. Geleid door een door de gemeenschap geleide en participatieve ontwerpbenadering, richt haar huidige werk zich op het onderzoeken van de verdwijning/afwezigheid van gemeenschappelijke speelruimten binnen de snelle stedelijke expansie van Accra. Door middel van haar Agoro Apata interventieserie onderzoekt ze speelhuisjes als contextuele oplossingen voor de afwezigheid van goed ontworpen gemeenschappelijke speelruimtes in achtergestelde gemeenschappen/scholen als een manier om het gebrek aan toegang tot speelruimtes binnen deze gemeenschappen te overbruggen. Ze gelooft er sterk in om van architectuur een meer sociaal geëngageerde en mensgerichte praktijk te maken en design te gebruiken als een effectief platform voor creatieve expressie.

Ọlájídé Ayẹni is een mediakunstenaar uit Lagos, Nigeria, die verhalen vertelt over de gebouwde omgeving en de relatie daarvan met mensen. Hij houdt zich vaak bezig met het documenteren van stedelijke verandering en hoe stedelijke verandering invloed heeft op mensen die wonen en werken op plekken waar actie wordt ondernomen, gebouwd of vernietigd. Met een achtergrond in architectuur is zijn werk sterk geïnspireerd door de stedelijke en gebouwde omgeving. Hij belicht verschillende onopgemerkte, alledaagse elementen van gebouwen tot stedelijke en maatschappelijke projecten, informeel ontworpen objecten, ruimtes en entiteiten, zoals poorten, ramen, bushokjes. In het bijzonder hoe ze de menselijke interactie en ervaring beïnvloeden. Met zijn werk hoopt hij verschillende mensen te helpen de fijne kneepjes van de Afrikaanse gebouwde omgeving te begrijpen; hoe die er in al zijn schakeringen uitziet, en de herinnering eraan te bewaren.

Olorunfemi Adewuyi is een ontwerper en onderzoeker uit Lagos, geboren in Kaduna, Noord-Nigeria. Hij behaalde zijn BSc en MSc in architectuur aan de Covenant University, Nigeria. Hij opereert op het snijvlak van kunst, design en gemeenschap en zijn werk moduleert tussen architectuur, stedenbouw, objectontwerp en onderzoek. Zijn benadering is diep geworteld in een engagement met het geheugen van steden, dorpen, traditionele/latente manieren van zijn/maken en ambachtelijk erfgoed. In 2023 richtte hij Omi Collective op om zijn gevarieerde praktijk onder één paraplu te verenigen. Sinds de oprichting heeft het collectief geëxposeerd op de Paris Design Week en werd het geselecteerd om tentoon te stellen in het Greenhouse tijdens SFF 2025 in Stockholm. Omi's projecten zijn te zien geweest in Disegno en Wallpaper*. In 2025 werd Olorunfemi door Wallpaper* erkend als een opkomende ster in design. Hij is gepassioneerd door het sociale en democratische potentieel van design, dat wordt bereikt door collectieve samenwerking.

Oluwabukunmi Olukitibi is een dynamische bewegingskunstenaar, cultureel producent en docent die zich toelegt op het verkennen van de raakvlakken van kunst, identiteit en gemeenschap door middel van beweging, ruimte, herinnering en menselijke verbinding, waarbij de adem als drijfveer centraal staat. Vanuit Nigeria onderzoekt ze de psychosomatische dimensies van dans en performance en creëert ze ruimtes voor het vertellen van verhalen, genezing en culturele dialoog. Als oprichtster van Hearts Heartist leidt ze multidisciplinaire initiatieven die stemmen uit diverse gemeenschappen versterken, met de nadruk op welzijn, empowerment en creatieve expressie. Oluwabukunmi's werk reikt verder dan performance; ze is een actieve cultuurwerker, betrokken bij artistieke samenwerkingen, mentorschap programma's en festival producties, zoals ÌMÍ 2025 - A Place Is the People, een creatief lab en festival dat ze bedacht om openbare ruimtes, identiteit en stedelijk leven te ondervragen. Oluwabukunmi heeft internationaal opgetreden en lesgegeven en wordt erkend voor haar vermogen om beweging, verhaal en activisme te laten samensmelten, waardoor ze transformatieve ervaringen creëert die diep resoneren bij een wereldwijd publiek.

Sarri is architect, kunstenaar en curator uit Benghazi, Libië, en oprichter van TAJARROD Architecture and Art Foundation. Sarri's werk is gericht op een interdisciplinaire synthese tussen architectuur, kunst en sociale wetenschappen, gewijd aan het genereren van een kritische houding ten opzichte van de gebouwde omgeving en het onderzoeken van hedendaagse sociaal-culturele kwesties, identiteiten en ideologieën in de stad. Zijn werk bestaat uit onderzoek, theoretische architectuurprojecten, kunstcuratie en collagekunst. Hij heeft theoretische projecten en essays online gepubliceerd en deelgenomen aan verschillende tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Sarri heeft een bachelor in architectuur en een master in stedenbouw als Fulbright-student.

Seble Samuel is geograaf en ecofeminist en woont in Addis Abeba, Ethiopië. Haar focus ligt op participatieve stedenbouw, stedelijke ecologieën, het recht op de stad en gemeenschapssoevereiniteit, de bescherming van stedelijk cultureel erfgoed en de heropleving van ontheemde inheemse culturele praktijken zoals het traditionele mandenvlechten. Door middel van orale geschiedenissen, het vertellen van creatieve verhalen en het toepassen van sociale praktijken werkt ze aan het doen herleven van traditionele culturele praktijken voor een meer rechtvaardige en leefbare stad. Ze is medeoprichter van de non-profitorganisatie voor stedelijke duurzaamheid Lem Ketema, wat stedelijke bloei of bloeiende stad betekent in het Amhaars, gevestigd in Addis Abeba. Lem Ketema richt zich op het terugwinnen en transformeren van stedelijke ruimte voor ecologische duurzaamheid en om gemeenschappen te laten bloeien, waarbij ze zich concentreert op circulaire systemen, duurzame mobiliteit, kunst en onderwijs, en zuid-zuid-uitwisseling.

Thelma Ndebele is een non-binaire, femme, zwart gekwalificeerde architect en DJ's internationaal als DORMANTYOUTH. Ndebele werkt in de culturele sector als creatief directeur, projectleider en curator van Groove Biennale, een architectuur- en muziekfestival dat hen samen met Jägermeister Night Embassy organiseert. Dit festival promoot onafhankelijk geproduceerde elektronische muziek van jonge, homoseksuele, zwarte en onafhankelijke muzikanten en probeert tegelijkertijd de architectuur van Johannesburg te betrekken bij gemeenschappen, rituelen en functies die overdag in de stad bestaan. De peri-disciplinaire praktijk van Ndebele is geworteld in DJ-performance als een ruimtelijke onderzoeksmethode over subculturele wereldvorming en diens werk bestaat uit een reeks auditieve en visuele onderzoeksresultaten over placemaking in het stedelijke nachtleven. Ndebele's huidige relatie tot architectuur in Johannesburg is via de academische wereld; Ndebele geeft parttime colleges aan het Department of Architecture van de Universiteit van Johannesburg en presenteert diens masteronderzoek naar queer subculturen en het nachtelijke Johannesburg aan de Graduate School of Architecture.

Fatima Bintou Rassoul SY is curator, cultuurbeoefenaar en programmadirecteur bij RAW Material Company, een centrum in Dakar voor kunst, kennis en samenleving dat de waardering en groei van artistieke en intellectuele creativiteit in Afrika wil stimuleren. Samen met haar collega’s stelt Fatima hier tentoonstellingen en discursieve programma's en publicaties samen, waaronder educatieve programma's en internationale samenwerkingen. Fatima is afgestudeerd in Exhibition Sciences & Techniques aan de Université Paris I Panthéon-Sorbonne. Voordat ze bij de RAW Family kwam, werkte ze in Parijs en Dakar een aantal jaar als gastvrouw en cultureel bemiddelaar voor zowel privé als openbare instellingen. Haar werk is gepubliceerd in Oh! AfricArt: 52 Contemporary African Artists (2021) en in publicaties zoals Version 6, Something We Africans Got #10; SWAG high profiles #2 & #3. Fatima is sterk geïnteresseerd in de Afrikaanse diaspora en de manier waarop lokale gemeenschappen deze verhalen belichamen.

Ola Hassanain focust zich op de subtiele politiek van ruimte, ofwel hoe gebouwde ruimtes het geweld van overheidsorganisaties versterken, en hoe dit proces op zijn beurt een gebouwde omgeving creëert die het leven van de mensen die erin wonen weerspiegelt en reguleert.

Haar meest recente werk verkent het idee van ‘ruimte als discours’ en de manier waarop het begrip ruimte politieke en milieuvraagstukken omvat. In haar werkt ontwikkelt ze een ruimtelijk vocabulaire dat volgt hoe breuken die door ‘politieke gebeurtenissen’ worden veroorzaakt, het mogelijk maken om naar nieuwe soorten ecologieën te streven. Ola’s ontwikkeling van een kritische ruimtelijke praktijk is deels gebaseerd op haar post-academische opleiding, waaronder een Rijksakademie Residency, BAK fellowship 2017-2018, en docentschap aan onder andere de HKU Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en het Sandberg Instituut.

Khensani de Klerk is onderzoeker en ontwerper op het gebied van architectuur en afkomstig uit Johannesburg. Ze concentreert zich op intersectionaliteit, stelt (narratieven over) de gebouwde omgeving ter discussie en verbeeldt mogelijkheden om deze in ethisch sociaal en ecologisch opzicht te verduurzamen. Ze is de oprichter van Matri-Archi(tecture), een collectief en netwerk gericht op ruimtelijk onderwijs in Afrika en het versterken van de positie van Afrikaanse vrouwen.

Haar recente onderzoek aan de Universiteit van Cambridge was gericht op typologieën van veilige ruimte met als doel gendergerelateerd geweld in steden te verminderen. Door haar multidisciplinaire aanpak vindt Khensani educatieve waarde in ruimtelijke, geschreven en auditieve verkenningen waarbij het vertellen van verhalen centraal staat als cruciaal voor de ruimtelijke praktijk. Ze onderzoekt en doceert aan de leerstoel Affective Architectures met professor An Fonteyne aan de ETH Zürich in Zwitserland en werkt samen met de architectuurpraktijk Studio8Fold in Londen. Ze is gastvrouw van een podcast genaamd KONTEXT en redactielid van de Architectural Review in Londen. Ze werkt afwisselend in Zuid-Afrika en Zwitserland.

Hicham Bouzid, geboren in Tanger (Marokko), is cultuurwerker en onafhankelijk curator. Sinds 2010 werkt hij samen met verschillende kunst- en culturele instellingen in Marokko en daarbuiten. Na 3 jaar als boekhandelaar te hebben gewerkt bij Librairie Les Insolites in Tanger, verhuisde hij in 2013 naar Marrakech om zich aan te sluiten bij het team dat Le18, Derb El Ferrane opzette, een multidisciplinair cultureel Riad en kunstresidentie in de medina van Marrakech.

Bouzid is medeoprichter en artistiek directeur van Think Tanger, een cultureel platform dat de stedelijke ruimte en het sociale leven van Tanger verkent door middel van projecten in hedendaagse kunst, design, participatief onderzoek en stedelijke contexten, waaronder een studio voor visuele kunstproducties gebaseerd op drukwerk. Onlangs publiceerde hij MAKAN, een cultureel tijdschrift dat vragen over kunst, architectuur en urbanisme aan de orde stelt.

Zijn werk als curator omvat verschillende soorten media: tentoonstellingen, seminars, lezingen en podcasts, open studio’s, prints en boeken. Dit werk bestudeert de hedendaagse complexe dynamiek van Marokko, en dan met name het effect van het neoliberale beleid van de afgelopen 25 jaar op het stedelijke en sociale landschap